Vanwege het schrikkeljaar was gisteren 20 juni de langste dag van het jaar in plaats van 21 juni. Een mooi moment om bij stil te staan en te zien hoever de tuinen in Groningen en Padua zijn gevorderd. Niet van alle planten zijn foto’s beschikbaar. De algemene tendens is dat alles hier in Padua vroeger bloeit en rijpt.
In Groningen moeten de Kapucijners nog rijpen, terwijl ze in Padua allang opgegeten zijn. De struik is verdord en morgen verzamel ik de overgebleven zaden voor het volgend jaar. De bloemen zoals Cosmea en Bishop’s Children (dahlia) staan hier in Padua volop in bloei terwijl ze in Groningen nog in de knop zitten.
Een ander verschil is ook de hoogte van de korenbloemen. Ik heb een lengte van 1,75 meter en ze komen tot mijn schouder. Het blauw maanzaad (een soort witte klaproos) komt tot op ooghoogte. Dat is een andere parameter die we in de gaten moeten houden in een volgend experiment.
Hier volgen zoals gewoonlijk wat foto’s van de planten in de twee tuinen.
21 juni 2012